Korki ze slangu młodzieżowego ;P Komórka i komputer w slangu

markov

Korki ze slangu młodzieżowego ;P Komórka i komputer w slangu

Czy wiecie, kto to jest jednokomórkowiec? Sądzę, że wielu z Was powiązałoby to słowo z telefonem komórkowym. Ale gdybym zapytała o jednokomórkowca piętnaście lat temu, nikt by nie skojarzył go z „komórką”, bo wtedy tego typu telefony były tylko ciekawostką techniczną.

Język musi się rozwijać, bo rozwija się technologia. Trzeba przecież ponazywać nowo powstające urządzenia. A jeżeli tymi nowymi urządzeniami interesują się młodzi ludzie, to wtedy oni wymyślają dla nich własne nazwy. Dzisiaj komórka i komputer są przedmiotami codziennego użytku, ale także źródłem ogromnej fascynacji. Nic więc dziwnego, że znalazły swoje miejsce w slangu.

Powróćmy zatem do jednokomórkowca, o którego zapytałam na początku artykułu. Jednokomórkowiec w slangu, to posiadacz komórki, ale nie jest to bynajmniej zwyczajny właściciel telefonu. Jednokomórkowiec to ktoś, kto ostentacyjnie obnosi się ze swoją komórką. Jeżeli nie chcecie być jednokomórkowcami, to nie wyjmujcie demonstracyjnie z kieszeni telefonu przy byle okazji. Jeżeli macie starą komórkę dużych rozmiarów, to znaczy, że nosicie cegłę. A jeżeli ktoś Wam powie, że nakarmił GSM albo nakarmił komórkę, to znaczy, że naładował telefon.

Kiedyś o telefonowaniu, dzwonieniu mówiono zadryndać. Dzisiaj dryndanie to jakaś „staromowa”. Obecnie telefon służy do tego, żeby do kogoś kolnąć. Słowo to pochodzi od angielskiego call – telefonować. „Kolnąć” pojawiło się w reklamie telewizyjnej jednej z sieci komórkowych i przez to zostało bardzo spopularyzowane.

A jak w slangu mówi się o komputerze? W języku młodych ludzi komputer to komp, laptop to lapiak, klawiatura zwana jest klawirą. O komputerze mówi się też, że to odkurzacz, ale na to miano „nie zasługuje” każdy komp. Odkurzacz to głośno chodzący komputer z dużą ilością wiatraków. Odkurzacz to również sarkastyczne określenie komputera z dobrze wyglądającą obudową a słabym procesorem, pamięcią, kartą grafiki, itd.

Poprawność językowa

Język jest nie tylko najsprawniejszym narzędziem porozumiewania się w różnych sytuacjach komunikacyjnych. Język, to także skomplikowany system znaków konwencjonalnych, rządzących się określonymi prawami.

Lepiej mieć czy posiadać?

Posiadam dom na wsi, mam dom na wsi. Mój mąż posiada okazałą brodę, mój mąż ma okazałą brodę. Ta książka posiada twarde okładki, ta książka ma twarde okładki. Kiedy używać czasownika „mieć”, a kiedy „posiadać”?

Między „mieć” a „posiadać” istnieją różnice znaczeniowe. Posiadać, to mieć na własność coś o dużej wartości materialnej. Możemy więc powiedzieć, że posiadamy dom na wsi, nieruchomość czy 10% akcji jakiejś firmy. Czasownika „posiadać” nie należy łączyć z rzeczownikami nazywającymi rzeczy drobne, mało wartościowe. A zatem niepoprawne jest zdanie: Mój mąż posiada okazałą brodę. Należy powiedzieć: Mój mąż ma okazałą brodę. Błędne też jest zdanie: Pasażerowie, którzy nie posiadają biletu zapłacą mandat. Forma poprawna to: Pasażerowie, którzy nie mają biletu, zapłacą mandat.

Pamiętajcie, że posiadać coś mogą tylko ludzie, a nie przedmioty. A zatem książka nie może posiadać twardych okładek. Należy powiedzieć: książka ma twarde okładki. Komputer nie może posiadać gumowej klawiatury. Poprawna forma to: komputer ma gumową klawiaturę.

Pamiętajcie też, że słowa „posiadać” nie należy łączyć z rzeczownikami abstrakcyjnymi. Mówimy: mam pragnienie, a nie: posiadam pragnienie, mam reumatyzm, a nie: posiadam reumatyzm.

Na zakończenie przypominam, że kiedyś jeden ze znanych polityków powiedział, że posiada żonę. To bardzo niefortunne wyrażenie, wręcz komiczne.