OK — słowo, które przyjęło się również w języku polskim, narodziło się w amerykańskiej odmianie angielskiego. Skąd jednak wyrażenie okay wzięło się w amerykańskim angielskim?
Według słownika oksfordzkiego (The New Oxford Dictionary of English) słowo OK pochodzi od wyrażenia all correct, używanego jako slogan wyborczy z 1840 roku przez amerykańskiego prezydenta Martina Van Burena. Jak podaje amerykańska encyklopedia internetowa, Buren używał również haseł: Out of kash, out of kredit, out of klothes (bez gotówki, bez pieniędzy na koncie, bez ubrań) — w skrócie OK.
W encyklopediach internetowych znajdziemy również inne teorie na temat pochodzenia wyrażenia OK. Oto kilka z nich:
The Choctaw Theory (teoria Czoktawów):w języku Czoktawów, Indian Ameryki Północnej, istnieje wyraz „okeh”, oznaczający „it is so” („w rzeczy samej”). Istnieją przypuszczenia, że słowa używano na początku XIX w społecznościach amerykańskich.
The Wolof Theory (teoria języka wolof): podobnie jak w języku Czoktawów, również w języku wolof, którym posługują się mieszkańcy Senegalu i Gambii, istnieje słowo okeh, oznaczające „tak”. W rzeczywistości słowo to brzmi waa-key. Z języka wolof pochodzą też inne słowa, które weszły do amerykańskiej odmiany angielskiego, prawdopodobnie w wyniku używania ich przez afrykańskich niewolników. Są to np.: juke, honky (biały człowiek), hipcat (lub hepcat, miłośnik jazzu), jive czy dig. Po raz pierwszy słowo okeh pojawiło się prawdopodobnie w slangu Afroamerykanów.
The Other Languages Theory (teoria innych języków): Również w innych językach istnieją podobne słowa, które oznaczają „tak” lub „w rzeczy samej”. W języku liberyjskim występuje oke, w birmańskim hoakeh. Być może słowa te weszły do amerykańskiego angielskiego około 1839 roku.
The Indian Chief Theory (teoria indiańskiego wodza): Keokuk był indiańskim wodzem. To od jego imienia pochodzi nazwa miasta Keokuk w stanie Iowa. Zwolennicy Keokuka często mówili o nim Old Keokuk, he's all right (Stary Keokuk, on ma rację), OK — pierwsze litery Old Keokuk znaczyły to samo.
The Cockey Orl Korrec theory (teoria Orl Korrec z języka Cockney): w 1939 roku brytyjski „The Times” napisał, że wyrażenie OK pochodzi z języka Cockney (więcej o języku Cockney). Autor artykułu pamiętał, że w dzieciństwie (późny wiek XIX) słyszał czasem wyrażenie Orl Korrec, w skrócie OK.
The orl korrect theory (teoria orl korrect): okazuje się, że moda internetowa na skracanie nie jest nowa. Już w latach 1830-tych zaobserwowano tendencję do skracania dłuższych fraz, które z jakichś powodów były szczególnie popularne w Bostonie. ISBD oznaczało „it shall be done”, RTBS — „it remains to be seen”, SP oznaczało „small potatoes”, KY natomiast — „no use” (pisownia: know yuse). Jak podaje artykuł w bostońskim wydaniu Morning Post z 23 marca 1839 roku KY to przeciwieństwo OK, skrótu od „all correct” (orl korrect). Jest to pierwsze znane użycie OK w piśmie.
The Literary Theory (teoria literacka): Laurence Sterne to osiemnastowieczny pisarz brytyjski, który w swojej książce „A Sentimental Journey” („Podróż sentymentalna”) użył emfatycznej formy francuskiego słowa „tak”: O qu-oui. W angielskim zapisie fonetycznym zwrot wygląda tak: ok-key.
The Scottish Theory (teoria szkocka): każdy z nas słyszał pewnie szkockie wyrażenie och-aye. Dziennikarz „Nottingham Journal” w 1943 roku napisał, że OK to po prostu wersja tego szkockiego wyrażenia. Szkocka fraza używana była prawdopodobnie od XVI wieku, a pochodzi od och, wyrażającego zdziwienie oraz aye, oznaczającego po prostu „tak”.
To tylko wybrane teorie na temat pochodzenia frazy OK. W internecie możemy ich znaleźć całe mnóstwo. Jak widzimy, etymologia słowa OK jest spowita tajemnicą. Może słowo to jest tak naturalne, że było znane już od dawna we wszystkich kulturach?
Znacie inne źródła pochodzenia wyrazu OK?
Prześlij komentarz